Yalnız...

Art arda yaktığım üçüncü sigara eşliğinde dinlediğim fragile dreams, hava soğuk olmasına rağmen giydiğim 4. yılını doldurmuş olan, orası burası sarkmış t-shirt, uykum gelmiş olmasına rağmen uyumak istemiyor olmam (bu arada şarkı değişti, carnival of rust çalıyor şu anda) ve street fighter'da bir türlü yenemediğim rufus'un beni her yendiğinde attığı kahkanın kulağımdaki uğultusu... Herşey üstüme üstüme geliyor sanki, boğulmak üzereyim, çok yalnızım...
Şaka lan şaka, gayet eğleniyorum aslında. Fragile Dreams güzel bi parça, Carnival of Rust daha güzel bir parça, az önce şarkı değişti, more than words çalıyor. O da güzel parçadır. Eski t-shirt'imi çok seviyorum. Uyumak istemiyorum çünkü bilgisayar başında vakit geçirmek hoşuma gidiyor, o rufus ipnesi de sktirsin gitsin. Bi kere yenmiştim, bi daha yenebilirim onu.
Dediğim gibi, herşey var etrafımda, yalnız falan değilim ben..
Yalnız değilim...