"İlk tanıştığımızda sana uyuz olmuştum" diyen insanlarla çok karşılaşmış olan ben, bana aynı şeyi söylemiş olan birine özel bir yazı yazacağımı hiç düşünmemiştim. Niye uyuz olmuştun ki? Naptım ben yani?... Gerçi herhangi birine özel yazı da yazmazdım ama konumuz bu değil. Şu an bütün tabuları yıkıp, hatta kadere meydan okuyup bu yazıyı yazıyorum.
Bu kadar uzun zamandır kendisini tanıyor olmama rağmen, birlikte daha fazla vakit geçirebilme şansımız varken benim boş işler peşinde koşmuş olmam beni utandırıyor açıkçası. Çok da büyük olmayan okuyucu kitlemden beni kınamasını istiyorum (zira 5 ya da 6 kişi, muhtemelen farklı zamanlarda bunu yaparsa çok fazla koymaz).
Tatlı manyağı, saf, sevecen, mesleki deformasyona uğramış, herşeyden az da olsa anlayan, feminist, en az 2 dil bilen, esnek çalışma saatlerine uyumlu, prezentabl... (artık saçmalamaya başladığını anlayan sabri-sama kısa kesmek zorundadır).
Her gördüğümde yanaklarını defalarca sıktığım, sevimli insancık, şekercik, iyi ki doğdun. Sen ne idda edersen et, gerçek yaşını biliyorum ehe ehe.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
hmm, demek öyle.