herkesin hem sevip hem de korktuğu şeyler vardır bence. veya ben bu garip hislerimi haklı çıkarmaya çalıştığım için öyle düşünüyorum. sebebi her ne ise durum ortada. köpeklerden korkuyorum ben!
eskiden durum daha feciydi, sadece korkardım ve köpeklerin korkuyu sezip korkan insanlara daha çok saldırdığını sanıyor olmam korkumu kümülatif bir şekilde arttırıyordu. buna inandığımı söylediğimde bir arkadaşımın bsg demesi üzerine kendime geldim ve köpekleri sevmeye başladım. ama hala korkuyorum.
olay 1.
yer: moda sahili
çimlerde uzanmış mutlu bir şekilde otururken fatuş insanının "köpek geliyo" demesi üzerine arkasına dönen sabri sama, kendisinden yarım metre uzaklıkta bulunan ve ağzından sular damlayan bir buldog görmüş ve yerinden sıçramıştır. Dalga geçilmeyi ve gülüşmeleri geçişitirdikten sonra köpeğe tekrar bakınca sevimli bulduğunu düşünmüş ama konu tekrar açılmasın diye bunu dile getirmemişti.
olay 2.
yer: bursa, bizim mahalle
önceleri görüp "ne sevimli köpekmiş" dediği siyah bir sokak köpeğinin bir akşam vakti havlayarak üstüne koşması üzerine aynı yolu geri dönmüş ve yolunu uzatmaya, köpeğin etrafından dolaşmaya karar vermiştir. sonra köpeğin olduğu yere doğru giden iki kişinin peşine takılmış ve durumu kurtarmıştır.
olay 3.
yer: bursa, mudanya
yine fatuş ile gezilmektedir ve arkada bulunan bir köpeğin havlaması üzerine, sabri-sama "lan" diyerek sıçramıştır ve yine kendisiyle dalga geçilmiştir.
bunlar ve benzeri birçok olay yaşamış ve benzerlerini tekrar yaşayacağımdan eminim.
bu ilkokul kompozisyonu şeklinde bitirdiğim yazıyı köpeklerden korktuğum için benle dalga geçen arkadaşlarıma hediye ediyorum. sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
hmm, demek öyle.